توضیحات
محدوده و روش استفاده از روان کننده در بتن
محدوده مجاز استفاده از افزودنی در بتن
محدوده مجاز استفاده از روان کننده بتن PG06N، از 0.5 تا 1.5 درصد وزن مواد سیمانی (500 الی 1500 گرم به ازای هر یکصد کیلوگرم مواد سیمانی شامل سیمان، دوده سیلیس، سرباره، خاکستر بادی و سایر پوزولان‌های مشابه) است. تعیین مقدار بهینه ماده افزودنی باید با توجه به مشخصات طرح مخلوط و شرایط اجرایی و آب و هوایی، و در نهایت ساخت مخلوط‌های آزمایشی انجام شود. استفاده بیش از حد مجاز اعلام شده ممکن است تبعاتی مانند افزایش بی‌رویه زمان گیرش بتن به ویژه برای بتن حاوی سیمان‌های کندگیر به همراه داشته باشد.
نحوه اختلاط افزودنی در بتن
برای استفاده از ماده افزودنی، لازم است آن را با آبی به اندازه دو برابر حجم افزودنی رقیق نموده و به بتنی که به اسلامپ اولیه ۵ تا ۸ سانتی‌متر رسیده است، اضافه نمود.ضمناً لازم است نکات زیر رعایت شود:
- پس از اضافه کردن افزودنی، بتن بین ۲ تا ۵ دقیقه به طور کامل مخلوط شود و از توزیع یکنواخت افزودنی در بتن اطمینان حاصل گردد.
- این افزودنی به صورت مستقیم با سیمان خشک یا مصالح سنگی خشک در تماس قرار نگیرد.
- به میزان حجم افزودنی و آبی که برای رقیق کردنش (قبل از اضافه‌کردن به بتن) استفاده شده است، از آب اختلاط بتن کسر گردد.
- در صورت تمایل به افزایش زیاد اسلامپ بتن تازه، لازم است طرح مخلوط بتن به نحوی طراحی شده باشد که بتن دچار جدا شدگی و آب انداختگی نشود.
مزایای استفاده از روان کننده بتن
کاربرد روان کننده بتن
اثر افزودنی روی بتن تازه
▪ در نسبت آب به سیمان ثابت، باعث افزایش روانی و در روانی ثابت، باعث کاهش نسبت آب به مواد سیمانی میشود.
▪ در دوز منطبق، زمان گیرش اولیه مالت استاندارد را بیش از 30 دقیقه تغییر نمیدهد.
▪ در دوز منطبق، زمان گیرش نهایی مالت استاندارد را بیش از 60 دقیقه تغییر نمیدهد.
▪ میزان تولید حباب هوا در بتن تازه به نحوی کنترل شده است که تغییرات درصد هوا در محدود مجاز استانداردهای اعالم شده در این برگه مشخصات قرار گیرد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.